Γράφει ο Δημήτρης Σακελλάρης
Ο Γερμανός σούπερ σταρ αποκτήθηκε το περασμένο καλοκαίρι από την ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ και όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο μας, κατάφερε από νωρίς να δείξει για ποιο λόγο δαπανήθηκαν τόσα χρήματα για την απόκτησή του. Τα γκολ, οι ασσίστ και οι συμμετοχές στα γκολ του κράτησαν για μεγάλο διάστημα την περσινή σεζόν τους Κανονιέρηδες στην κορυφή του πρωταθλήματος.
Αυτά όμως ίσχυσαν μέχρι τον Μάρτιο. Από ‘κει και πέρα λίγο ο τραυματισμός του, λίγο η κακή πορεία στο τέλος για το σύνολο της ομάδας οδήγησαν τον τουρκικής καταγωγής Γερμανό μέσο να χάσει τεράστιο μέρος της φόρμας του. Ο κατήφορος συνεχίστηκε και στο παγκόσμιο κύπελλο όπου ήταν –αν και πάντα βασικός- ο χειρότερος παίκτης των παγκόσμιων πρωταθλητών στο γήπεδο.
Κάτι όμως φαινόταν ότι τον ενοχλούσε. Κάτι έδειχνε ότι ο παίκτης μπορούσε να προσφέρει αλλά στο γήπεδο χανόταν. Μετά το πέρας του παγκοσμίου κυπέλλου η κατάσταση συνεχίστηκε παρακολουθώντας τον Οζίλ να είναι κάκιστος στις πρώτες αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας. Μέχρι να φτάσουμε στο περασμένο Σάββατο όπου επαληθεύτηκε η απλή λογική. Ο Βενγκέρ πέρασε τον παίκτη ύστερα από 5 μήνες απραξίας στα αριστερά, στον άξονα την πραγματική θέση του δηλαδή και ο Γερμανός μεγαλούργησε. Τα στατιστικά άλλωστε το αποδεικνύουν και με το παραπάνω. Ένα γκολ, μία ασσίστ, 89% στις πάσες, 5 σουτ και ένα χορταστικό ματς αποδεικνύουν το πόσο άδικα συμπεριφέρονταν μέχρι τώρα στον παίκτη οι δύο προπονητές.
Αν μάλιστα συγκρίνουμε τα ποσοστά του παίκτη μέχρι και το ματς πριν 3 μέρες, θα εκπλαγούμε αρνητικά. Συνοπτικά έχουν καταγραφεί σε 4 αγωνιστικές στην Premier League και μία στο Champions League συνολικά 4 σουτ, ποσοστό 62% στις πάσες, κανένα γκολ και μία ασσίστ. Επίσης γίναμε θεατές ενός χλευασμού για τον ποδοσφαιριστή από μέρος του τύπου και πολλά αρνητικά σχόλια από σύσσωμο τον ποδοσφαιρικό κόσμο.
Παρατηρούμε συνεπώς ότι παρόλο που ο Οζίλ ξεκίνησε να παίζει αριστερά στη Βέρντερ Βρέμης μετεξελίχτηκε όπως πολλοί άλλοι ποδοσφαιριστές σε ακρογωνιαίους λίθους του επιθετικογενούς άξονα χωρίς να μπορεί να αποδώσει το ίδιο καλά στην παλιά του θέση. Το αν θα παραμείνει ο παίκτης σ’ αυτή τη θέση, προσωπικά το θεωρώ σίγουρο ενώ, όσο για το αν η εμφάνισή του Σάββατο ήταν πυροτέχνημα θεωρώ ότι όχι μόνον δεν ήταν αλλά αντίθετα λειτούργησε και ως εφαλτήριο για πολύ καλύτερες προσωπικές και συλλογικές μέρες.
Follow @dimitris_sakΟ Γερμανός σούπερ σταρ αποκτήθηκε το περασμένο καλοκαίρι από την ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ και όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο μας, κατάφερε από νωρίς να δείξει για ποιο λόγο δαπανήθηκαν τόσα χρήματα για την απόκτησή του. Τα γκολ, οι ασσίστ και οι συμμετοχές στα γκολ του κράτησαν για μεγάλο διάστημα την περσινή σεζόν τους Κανονιέρηδες στην κορυφή του πρωταθλήματος.
Αυτά όμως ίσχυσαν μέχρι τον Μάρτιο. Από ‘κει και πέρα λίγο ο τραυματισμός του, λίγο η κακή πορεία στο τέλος για το σύνολο της ομάδας οδήγησαν τον τουρκικής καταγωγής Γερμανό μέσο να χάσει τεράστιο μέρος της φόρμας του. Ο κατήφορος συνεχίστηκε και στο παγκόσμιο κύπελλο όπου ήταν –αν και πάντα βασικός- ο χειρότερος παίκτης των παγκόσμιων πρωταθλητών στο γήπεδο.
Κάτι όμως φαινόταν ότι τον ενοχλούσε. Κάτι έδειχνε ότι ο παίκτης μπορούσε να προσφέρει αλλά στο γήπεδο χανόταν. Μετά το πέρας του παγκοσμίου κυπέλλου η κατάσταση συνεχίστηκε παρακολουθώντας τον Οζίλ να είναι κάκιστος στις πρώτες αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας. Μέχρι να φτάσουμε στο περασμένο Σάββατο όπου επαληθεύτηκε η απλή λογική. Ο Βενγκέρ πέρασε τον παίκτη ύστερα από 5 μήνες απραξίας στα αριστερά, στον άξονα την πραγματική θέση του δηλαδή και ο Γερμανός μεγαλούργησε. Τα στατιστικά άλλωστε το αποδεικνύουν και με το παραπάνω. Ένα γκολ, μία ασσίστ, 89% στις πάσες, 5 σουτ και ένα χορταστικό ματς αποδεικνύουν το πόσο άδικα συμπεριφέρονταν μέχρι τώρα στον παίκτη οι δύο προπονητές.
Αν μάλιστα συγκρίνουμε τα ποσοστά του παίκτη μέχρι και το ματς πριν 3 μέρες, θα εκπλαγούμε αρνητικά. Συνοπτικά έχουν καταγραφεί σε 4 αγωνιστικές στην Premier League και μία στο Champions League συνολικά 4 σουτ, ποσοστό 62% στις πάσες, κανένα γκολ και μία ασσίστ. Επίσης γίναμε θεατές ενός χλευασμού για τον ποδοσφαιριστή από μέρος του τύπου και πολλά αρνητικά σχόλια από σύσσωμο τον ποδοσφαιρικό κόσμο.
Παρατηρούμε συνεπώς ότι παρόλο που ο Οζίλ ξεκίνησε να παίζει αριστερά στη Βέρντερ Βρέμης μετεξελίχτηκε όπως πολλοί άλλοι ποδοσφαιριστές σε ακρογωνιαίους λίθους του επιθετικογενούς άξονα χωρίς να μπορεί να αποδώσει το ίδιο καλά στην παλιά του θέση. Το αν θα παραμείνει ο παίκτης σ’ αυτή τη θέση, προσωπικά το θεωρώ σίγουρο ενώ, όσο για το αν η εμφάνισή του Σάββατο ήταν πυροτέχνημα θεωρώ ότι όχι μόνον δεν ήταν αλλά αντίθετα λειτούργησε και ως εφαλτήριο για πολύ καλύτερες προσωπικές και συλλογικές μέρες.
Σιγα τον παιχτη. Κατσε να γυρισει ο Γουολκοτ!
ΑπάντησηΔιαγραφή