Βία, αθλητισμός, πολιτική και στο τέλος νεκροί!

Ήταν το τελειωτικό χτύπημα ο θάνατος οπαδού ισπανικής ομάδας για να αποφανθούμε ότι η βία που σχετίζεται με τον αθλητισμό επέστρεψε για τα καλά. Πέρασαν οι εποχές ευημερίας των ευρωπαϊκών γηπέδων και πλέον υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα. Εκεί που είχαμε απαλλαγεί από την αθλητική βία και το ρίξαμε στον αθλητικό ρατσισμό –βλέπε UEFA- επανήλθαμε στα παλιά προβλήματα.

Γράφει ο Μάριος Μπελεχρής

Η (δικαιολογημένη) καμπάνια της UEFA με το σλόγκαν «no to racism» δεν έχει το αντίκτυπο που αναμενόταν. Έντονη μορφή ρατσισμού δεν είναι μόνο το χρώμα όμως, που έχει επικεντρωθεί, αλλά και η διαφορετικότητα στην επιλογή ομάδας. Κάτι τόσο απλό που τους τελευταίους μήνες έχει στερήσει ανθρώπινες ζωές.

Τοποθετούμε (επίτηδες) την αρχή των τραγωδιών στις 25 Ιουνίου του έτους που μας αφήνει σε λίγες μέρες, όπου ένας οπαδός της Νάπολι, κατέληξε μετά από 50 μέρες στη κλινική. Ο 30χρονος Τσίρο Εσπόζιτο πήρε μέρος σε συγκρούσεις χούλιγκαν πριν τον τελικό Κυπέλλου Φιορεντίνα-Νάπολι, που διεξήχθη στις 2 του Μάη.

Η συνέχεια αφορά τα του οίκου μας, όπου σε αγώνα Γ εθνικής ο οπαδός του Εθνικού Πειραιώς, Κώστας Κατσούλης, δέχθηκε το χτύπημα που θα του στερούσε μετά από λίγο καιρό τη ζωή. Σε αγώνα εκτός έδρας, στα Χανιά, ξυλοκοπήθηκε και παρά τις προσπάθειες κάποιων να αποδώσουν αλλού το θάνατό του, βγήκε το πόρισμα ότι ο ξυλοδαρμός ήταν η αιτία.

Σαν αριθμητική πρόοδος, το κρούσμα ξεκινά από την αριστερή γειτόνισσα Ιταλία περνά σε εμάς και ξανακάνει την εμφάνισή του, στη δεξιά γειτόνισσα Τουρκία. Εδώ υπάρχει ανάμειξη δύο κρατών, καθώς τα επεισόδια έλαβαν μέρος στη Τουρκία ανάμεσα σε οπαδούς της Γαλατασαράι και του Ερυθρού Αστέρα, ομάδα της Σερβίας. Εκεί ο «φιλοξενούμενος» Μάρκο Ίβκοβιτς έχασε τη ζωή του μετά από συμπλοκές με τους Τούρκους.

Φτάνοντας στο σήμερα, είδαμε και στην κατά τα άλλα φίλαθλη και ήσυχη Ισπανία να συμβαίνει το αναπάντεχο. Οπαδός της Λα Κορούνια νεκρός έξω από το γήπεδο που βρέθηκε ο Ολυμπιακός τη προηγούμενη Τετάρτη, το Βιθέντε Καλντερόν. Τα επεισόδια ανάμεσα στους οπαδούς της Λα Κορούνια και της Ατλέτικο Μαδρίτης είχαν αυτό το θλιβερό αποτέλεσμα, μαζί με 13 τραυματίες.

Ας αρκεστούμε σε αυτά τα περιστατικά για να βγάλουμε εύλογα και εύκολα συμπεράσματα. Κοινοί παρονομαστές όλων των παραπάνω, είναι η γεωγραφική τους θέση. Μεσογειακές χώρες όλες, κάτι που μπορεί να επηρεάζει αυτό που σε άλλες περιπτώσεις λέμε ταπεραμέντο και σε αυτή τη περίπτωση έλλειψη αυτοκυριαρχίας. Το άλλο κοινό που έχουν τούτες οι χώρες είναι η έκρυθμη κατάσταση στη πολιτική ζωή. Καμία ευημερία, καμία σιγουριά για το μέλλον και μπόλικα προβλήματα να έχουμε να γράφουμε.

Αναλογιζόμενοι και τα επεισόδια που σημειώνονται στους αγώνες των εθνικών ομάδων, τούτη τη περίοδο που έχει προκριματικά, αντιλαμβανόμαστε ότι η έξαρση του εθνικοσοσιαλισμού που παρουσιάστηκε στις τελευταίες Ευρωεκλογές, παρουσιάζεται και με αυτή τη μορφή στον αθλητισμό. Εδώ εμπίπτει και η αναταραχή μεταξύ Σέρβων και Τούρκων, που οι μεν θεωρούν συμμάχους τους Έλληνες και οι δε τους Αλβανούς και γενικότερα σε ένταση να είμαστε και να εξυπηρετούμε συμφέροντα.

Λύση δεν είναι η διακοπή του πρωταθλήματος, λύση ουτοπική είναι η διάλυση των οργανωμένων οπαδών. Οι ομάδες ανθρώπων που σκοπό έχουν το πόλεμο και όχι την υπεράσπιση, εξυπηρετούν συμφέροντα και αυτά σίγουρα δεν βρίσκονται εκεί που κοιτούν οι σωτήρες του αθλητισμού. Αλλά η ρίζα δεν κόβεται…Που να κοπεί;

Follow @marios_bele