Στο ίδιο έργο θεατές

Άλλο ένα πρωτάθλημα Α1 ανδρών σήκωσε αυλαία χτες, το οποίο αναμένεται να κινηθεί στα ίδια πλαίσια που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Μια διοργάνωση η οποία παρά το γεγονός ότι περιλαμβάνει δύο από τους πιο επιτυχημένους συλλόγους της Ευρώπης και εκπροσωπεί μια χώρα με μεγάλη μπασκετική ιστορία, δυστυχώς επ’ουδενί δεν μπορεί να θεωρηθεί στις κορυφαίες της ηπείρου.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς

Είναι γεγονός ότι το ελληνικό πρωτάθλημα έχει ζήσει μεγάλες δόξες. Τις δεκαετίες του ’80, και κατά κύριο λόγο του ’90, το επίπεδο ήταν από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος και ήταν σύνηθες το φαινόμενο ακόμα και οι πιο αδύναμοι του πρωταθλήματος να κοντράρουν στα ίσια τον πρωτοπόρο και να πετυχαίνουν μεγάλες νίκες. Υπήρχε τακτική εναλλαγή σκήπτρων και ομάδες που έχουν γράψει την δική τους ιστορία όπως οι Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, Άρης, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έφερναν πλήθος κόσμου στα γήπεδα. Παίκτες με καριέρα στο NBA άφηναν την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και συνέχιζαν την καριέρα τους ακόμα και στους μικρομεσαίους της κατηγορίας.

Η κατάσταση αυτή όμως άρχισε να αλλάζει λίγο μετά την έναρξη της νέας χιλιετίας. Οι δύο αιώνιοι σταδιακά άρχιζαν να ξεχωρίζουν σημαντικά από τους υπόλοιπους και από το 2005 και έπειτα μονοπωλούν τους τίτλους. Μέχρι και το 2010 περίπου είχαμε αξιοπρόσεκτη εκπροσώπηση στην Ευρώπη και από άλλους συλλόγους, αλλά τόσο η οικονομική κρίση όσο και διάφορα λάθη των διοικούντων οδήγησαν αρκετές ομάδες στην παρακμή, με αποτέλεσμα να μειωθεί κατακόρυφα και η δυναμική της Α1. Πλέον έχει δημιουργηθεί ένα πρωτάθλημα τριών ταχυτήτων με ΠΑΟ και ΟΣΦΠ να διεκδικούν πρωτάθλημα και κύπελλο, 3-4 ομάδες κάθε χρόνο να κυνηγάνε την τετράδα και τις υπόλοιπες ανάμεσα στα διάφορα προβλήματα τους να παλεύουν για παραμονή ή είσοδο στην 8αδα, χωρίς βέβαια να διαθέτουν την αντίστοιχη ποιότητα που είχαν πριν 5-10 χρόνια.

Το ίδιο αναμένεται να επαναληφθεί και φέτος. Ο Παναθηναϊκός παρά το γεγονός ότι αποδυναμώθηκε έδειξε ότι θα έχει σημαντικές αξιώσεις για το τρόπαιο, το οποίο εποφθαλμιά και ο Ολυμπιακός που θέλει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση του αντιπάλου του. Από εκεί και πέρα δεσπόζει η ομάδα του Δικέφαλου του Βορρά, ο οποίος χάρη στο εξαιρετικό έργο του Σούλη Μαρκόπουλου έχει εδραιω­­θεί στα υψηλά στρώματα τα τελευταία χρόνια και φαντάζει το φαβορί για την 3η θέση.­ Μεγάλες βλέψεις έχει και η ευχάριστη έκπληξη της κατηγορίας πέρσι η Κηφισιά, η οποία διαθέτει δύο πρωταθλητές Ευρώπης με Εθνική Ελλάδος και Ολυμπιακό αντίστοιχα και δείχνει οτί μπορεί να “χτυπήσει” τετράδα. Απέναντι της θα βρει τον Άρη ο οποίος μετά την άρση απαγόρευσης μεταγραφών θέλει να επιστρέψει εκεί όπου ανήκει, και το Ρέθυμνο το οποίο είναι ίσως η πιο επιτυχημένη επαρχιακή ομάδα πρόσφατα. Ερωτηματικό αποτελεί η ΑΕΚ, η οποία μετά από 3 χρόνια περιπλάνησης σε Α2 και Β’ Εθνική επανήλθε στην μεγάλη κατηγορία, έχει φτιάξει ένα ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο ρόστερ(έστω κι αν ξεκίνησε προετοιμασία μόλις πριν ένα μήνα) και με όπλο τον κόσμο της, έστω κι αν τις έχει στοιχίσει αρκετές τιμωρίες, επιθυμεί να μπει σφήνα στην τετράδα.

Από εκεί και πέρα η κατάσταση για τις υπόλοιπες θέσεις φαντάζει αμφίρροπη. Κάποιες ομάδες θα παλέψουν για την είσοδο στα play-off, ενώ άλλες για την παραμονή τους. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει και ο Πανιώνιος. Ο “Ιστορικός” έζησε ένα μαρτυρικό καλοκαίρι, έφτασε ένα βήμα πριν την διάλυση και ξεκίνησε την σεζόν ουσιαστικά αρκετά πίσω από τους άλλους. Στα δύο πρώτα ματς της προηγούμενης εβδομάδας παρατάχθηκε με έφηβους και μόλις 4 παίκτες άνω των 18 ετών, παρ’όλα αυτά άφησε θετικότατες εντυπώσεις και αν ενισχυθεί με τα ονόματα που ακούγονται είναι βέβαιο ότι μπορεί να σωθεί.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα προβλήματα δεν λείπουν. Ο Πανιώνιος αποτελεί άλλον έναν κρίκο στην μακρά αλυσίδα των ομάδων που έχουν πληγεί τελευταία. Τα έξοδα είναι μεγάλα συγκριτικά με τα έσοδα, αφού τόσο τα τηλεοπτικά δικαιώματα όσο και οι χορηγίες καλύπτουν ένα μικρό σχετικά ποσοστό. Περιστέρι, Μαρούσι, Σπόρτιγκ και αρκετές άλλες έχουν αποχαιρετήσει την Α1 λόγω οικονομικών θεμάτων ή άλλων λόγων, κάνοντας έτσι πιο φτωχό το πρωτάθλημα. Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές των παικτών και οι προσφυγές είναι κάτι παραπάνω από συνηθισμένο, με πολλούς από αυτούς να παίρνουν τα δεδουλευμένα τους μετά από μήνες ή να μην παίρνουν καν όλο το συμφωνηθέν ποσό. Ακόμα και σε οργανωτικό επίπεδο, ο ΕΣΑΚΕ είναι έτη φώτος πίσω από την πλειοψηφία των μεγάλων πρωταθλημάτων της Ευρώπης.

Το μπάσκετ είναι αναμφίβολα το ομαδικό άθλημα που έχει χαρίσει τις περισσότερες επιτυχίες στην χώρα μας. Ωστόσο οι επιτυχίες αυτές δεν έχουν εξαργυρωθεί καταλλήλως με στόχο την αναβάθμιση και του εγχώριου πρωταθλήματος. Το φετινό πολύ δύσκολα θα αποτελέσει εξαίρεση σε αυτά που βλέπουμε εδώ και μια δεκαετία σχεδόν. Τουλάχιστον ας απολαύσουμε μια Basket League δίχως προβλήματα, φαινόμενα βίας και με ένα προϊόν όσο πιο ελκυστικό γίνεται για το φίλαθλο κοινό.