Το κέντρο η πληγή της Εθνικής

Μετά και το φιλικό με τους Πορτογάλους, φάνηκε η αδυναμία της Εθνικής να ελέγξει το κέντρο. Ένας πολύ κρίσιμος χώρος που κρίνει ματς πολλές φορές. Και κόντρα στο σκληροτράχηλο κέντρο της Ακτής και της Κολομβίας, θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος, αλλά η αλήθεια είναι αυτή.

Γράφει ο Κωστής Γκόρος

Τα χαφ μας στον προχθεσινό αγώνα ήταν σε παθητικό ρόλο και κοιτούσαν πως θα διώξουν την μπάλα και όχι πως θα την περάσουν μπροστά. Όσες φορές δε κρατούσαν την μπάλα, αναπτυσσόμασταν με μακρινές μπαλιές και γιόμες για το κεφάλι του Μήτρογλου. Είναι ξεκάθαρο εδώ και αρκετά χρόνια ότι η Εθνική δεν έχει ένα καλό χαφ που θα μπορέσει να ανεβάσει την ομάδα μπροστά και να φτιάξει παιχνίδι. Ο Ζαγοράκης αποσύρθηκε, ο Καραγκούνης έχει μεγαλώσει και δεν έχει τις δυνάμεις για τρεξίματα και ο Κατσουράνης έχει γίνει βαρύς και αναλώνεται σε αμυντικά καθήκοντα.

Από τους υπόλοιπους παίκτες στα χαφ που έχει πάρει ο Σάντος για Βραζιλία, δύσκολα θα βρεις κάποιον με τόσο καλές επιθετικές αρετές. Ο Τζιόλης έχει αργά πόδια, δεν μπορεί να κουβαλήσει μπάλα, ενώ το ότι σηκώνει συνέχεια την μπάλα από το χορτάρι κουράζει. Ο Μανιάτης έχει γίνει κατ’ανάγκη κεντρικό χαφ. Η φυσική του θέση είναι το δεξί άκρο της άμυνας, αλλά η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό του έδωσε αυτόν τον νέο ρόλο. Έχει τρεξίματα, μπορεί να πρεσάρει τον αντίπαλο και να καλύψει χώρους. Στο δημιουργικό κομμάτι όμως υστερεί πολύ.

Ο Ταχτσίδης αν και καλός χειριστής της μπάλας, είναι και αυτός βαρύς και δεν μπορεί να καλύψει χώρους ή να κάνει τρεξίματα. Και απ’ότι φαίνεται, δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Σάντος και γι’αυτό ο χρόνος συμμετοχής του είναι μηδαμινός. Ο Σάμαρης από την άλλη, έχει όλα τα φόντα για να πρωταγωνιστήσει. Στην παρούσα φάση όμως του λείπουν πολλά. Το βασικότερο είναι η εμπειρία. Επίσης, δεν είναι τόσος καλός με τη μπάλα στα πόδια και δεν μπορεί να δημιουργήσει εύκολα.

Το 4-3-3 που παίζει ο Σάντος δεν αφήνει περιθώρια για να δούμε Χριστοδουλόπουλο και Φετφατζίδη. Και οι δύο είναι φύσει επιθετικογενείς παίκτες και αυτό δεν εξυπηρετεί τις ιδέες του Πορτογάλου που δίνει έμφαση στο ανασταλτικό κομμάτι. Παράλληλα, στα δύο άκρα της επίθεσης οι Σαμαράς και Σαλπιγγίδης μπορούν να γυρίσουν πίσω και να δώσουν βοήθειες στα μπακ της πλευράς τους. Στην περίπτωση όμως που ψάχνουμε κάποιο γκολ και χρειαστεί να ανοιχτούμε, τότε ο Λάζαρος και ο Φέτφα ίσως πάρουν χρόνο συμμετοχής.

Η Εθνική έχει δύο ακόμα φιλικά επί αμερικανικού εδάφους με Νιγηρία και Βολιβία. Δύσκολα θα δούμε κάτι καινούργιο, αφού ο Σάντος δεν ξεκολλάει από την τακτική που έχει στο μυαλό του. Με την έως τώρα εικόνα, το κέντρο μας έχει χτυπητές αδυναμίες. Μακάρι η βελτίωση να έρθει στο Μουντιάλ.