Αργεντινός εκπρόσωπος βρετανικού ποδοσφαίρου

Είναι πλέον επίσημο. Ο Μαουρίσιο Ποκετίνο εξαργύρωσε την καταπληκτική ποδοσφαιρική χρονιά που πραγματοποίησε στη Σαουθάμπτον αναλαμβάνοντας από τη νέα χρονιά τα ηνία της Τότεναμ.

Γράφει ο Δημήτρης Σακελλάρης
Απεσταλμένος των Αλλαξομπαλιών στο Μιλάνο


Η συγκεκριμένη απόφαση βγάζει μεγάλη αισιοδοξία αλλά και κάποιο ενδόμυχο φόβο. Ξεκινώντας από τα καλά νέα, παρατηρούμε ότι ένα προπονητικό ταλέντο όπως ο Ποκετίνο, καταφέρνει επιτέλους να βρει το μεγάλο συμβόλαιο που επιδίωκε καιρό. Αυτό φυσικά το λέω, καθώς από πέρυσι ακουγόταν για πολλές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Μπαρτσελόνα, όμως έπρεπε να περιμένει 12 μήνες ώστε να αναλάβει μια ομάδα με στόχους πρωταθλητισμού.

Από τακτικής πλευράς ο Αργεντινός προπονητής ταιριάζει γάντι στην ομάδα του Λονδίνου. Το αγαπημένο του 4-5-1, ήταν και φέτος το σύστημα των «πετεινών» ανεξαρτήτως διοργάνωσης. Η αγαπημένη του τακτική κίνηση, είναι η χρησιμοποίηση ποδοσφαιριστών με δημιουργικές αρετές στα πλάγια του κέντρου. Το είχε στην Σαουθάμπτον με τους Ραμίρες και Λαλλανά, το έχει και στην Τότεναμ με τους Τάουνσεντ και Τσαντλί. Ταυτόχρονα, αρέσκεται πολύ στο να χρησιμοποιεί δύο αμυντικά χαφ και όχι δημιουργικό μέσο, κάτι που μπορεί να κάνει άνετα μέσω της χρήσης του Σάντρο και του Παουλίνιο (ή των Καμπούλ, Λίβερμουρ αν φύγει ο Βραζιλιάνος). Επιπρόσθετα, του αρέσει πολύ η ομάδα του να κρατάει τη μπάλα και να ψάχνει μέσω των προωθήσεων των δύο μπακ τη σέντρα για το σέντερ φορ.

Όλα τα παραπάνω, τα είδαμε φέτος στη Σαουθάμπτον καθ’ όλη τη χρονιά και αναμένεται να τα δούμε και φέτος λίγα χιλιόμετρα ανατολικά, στο Λονδίνο. Στα θετικά του Ποκετίνο είναι και η ευχέρειά του να πλάθει αντιεμπορικά ρόστερ. Το έκανε με πολύ μεγάλη ευκολία στη Σαουθάμπτον, το επιχείρησε και στην Εσπανιόλ, είναι φυσιολογικό να το προσπαθήσει και στην Τότεναμ. Η συγκεκριμένη ιδιότητα τον κάνει αμέσως αγαπητό στη διοίκηση που δε θα χρειαστεί να ξοδέψει τον περσινό πακτωλό χρημάτων για να πείσει τους ποδοσφαιριστές να μετακομίσουν στην ομάδα.

Εν κατακλείδι, αναφερθήκαμε πριν σ’ ένα κίνδυνο. Αυτός φυσικά είναι η αδυναμία της Τότεναμ να στηρίξει νέους και ελπιδοφόρους προπονητές. Η κατάσταση αυτή κορυφώθηκε με τον Αντρέ Βίλας Μπόας και έχει ξεκινήσει από παλιά και την περίπτωση του Χουάντρε Ράμος. Παρόλα αυτά, εκτιμώ πως η απόφαση της διοίκηση της ομάδας να αποκτήσει το συγκεκριμένο προπονητή κυμαίνεται σε σωστό άξονα και αναμένεται να δούμε πολύ όμορφο και Βρετανικό ποδόσφαιρο στην ομάδα ύστερα από χρόνια. Ύστερα, από τις πρώτες χρονιές του Χάρι Ρέντναπ…