Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Η επόμενη μέρα ενός διαφορετικού ντέρμπι

Το χτεσινό ήταν ένα "el classico" που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Ο Ολυμπιακός με μια επιβλητική εμφάνιση νίκησε τον Παναθηναϊκό με 80 - 66, παρά το γεγονός ότι στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε με την φωτιά για κάποια λεπτά. Ένα ματς που για αρκετούς και διάφορους λόγους μόνο ως αδιάφορο δεν θα περάσει.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς



Συνήθως τα παιχνίδια Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το ποια ομάδα θα αποκτήσει το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς της Α1, αν και τα τελευταία χρόνια πολλές φορές αυτό έχει σπάσει. Έτσι και το βράδυ της Δευτέρας στο ΣΕΦ τα μη βαθμολογικά οφέλη για τους δύο "αιωνίους" ήταν πιθανότατα περισσότερα από τα βαθμολογικά. Και με τους δύο να βρίσκονται σε μέτρια αγωνιστική κατάσταση το τελευταίο διάστημα, η νίκη θα ήταν βάλσαμο για τις πληγές τους. Ίσως παραπάνω για τον Ολυμπιακό μετά την συντριβή από την Ζαλγκίρις και τα 2 αρνητικά αποτελέσματα απέναντι στον ΠΑΟ τον Οκτώβριο.

Βέβαια οι Πειραιώτες φρόντισαν να "καθαρίσουν" από πολύ νωρίς την υπόθεση νίκη, αφού βρέθηκαν να προηγούνται ακόμα και με 30 πόντους στο 17ο λεπτό της αναμέτρησης. Με τους Σπανούλη - Στρόμπερι να οργιάζουν στο πρώτο ημίχρονο και τον Ολυμπιακό να χτυπάει τα αργά πόδια των παικτών του Παναθηναϊκού, τα πράγματα πήγαιναν ιδανικά για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Σε αντίθεση με τον ΠΑΟ που έκανε την χειρότερη του ίσως εμφάνιση σε ντέρμπι την νέα χιλιετία, εμφανιζόταν χωρίς πλάνο σε άμυνα και επίθεση και έπαιρνε βοήθειες στο σκοράρισμα μόνο από τον Ραντούλιτσα.

Στην επανάληψη βέβαια η εικόνα του αγώνα άλλαξε, με τις παλιοσειρές Διαμαντίδη - Γκιστ - Φώτση να ηγούνται τις πράσινης αντεπίθεσης. Το χαμηλό σχήμα απέδωσε καρπούς, τα σουτ άρχισαν να μπαίνουν ενώ ο Ολυμπιακός φαινόταν να έχει μπλοκάρει και η διαφορά μαζεύτηκε μέχρι και τους 9 πόντους. Σε αυτό το σημείο όμως μίλησε ο MVP της αναμέτρησης Ντάνιελ Χάκετ ο οποίος με 2 - 3 μεγάλα σουτ και 16 πόντους συνολικά δεν επέτρεψε στους "πράσινους" να κάνουν την ολική ανατροπή. Το τελικό 80 - 66 λοιπόν βρήκε τον Ολυμπιακό να πανηγυρίζει μια μεγάλη νίκη αλλά και να καλύπτει την διαφορά του πρώτου αγώνα, παρά την κάθετη πτώση στο δεύτερο ημίχρονο.

Έτσι λοιπόν το αποτέλεσμα αυτό επανέφερε σε μεγάλο βαθμό την ηρεμία στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο. Μπορεί μετά το 20ο λεπτό ο Ολυμπιακός να παρουσίασε εντελώς διαφορετικό πρόσωπο, όμως μέχρι τότε οι παίκτες του τα έκαναν όλα τέλεια. Έπαιζαν άμυνα, έτρεχαν στο ανοικτό γήπεδο, εκμεταλλεύονταν τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού και έβαζαν τα σουτ. Μάλλον ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος της ομάδας δεν θα είχε φανταστεί τέτοια εξέλιξη. Και μάλιστα με τον Βασίλη Σπανούλη, που τόσα έχει ακούσει για την απόδοση του σε αυτά τα παιχνίδια, να είναι ο κορυφαίος του γηπέδου μέχρι τότε.

Ωστόσο σίγουρα θα πρέπει να προβληματιστούν για το τι έγινε στο υπόλοιπο παιχνίδι, ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο. Τότε που για άλλη μια φορά φέτος ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα απέναντι σε κλειστή άμυνα, με την έλλειψη σουτέρ να είναι εμφανής. Η επιστροφή του Ματ Λοτζέσκι θα λύσει αυτό το πρόβλημα ως ένα βαθμό, ωστόσο υπάρχουν και δύο ακόμα : το ποιος θα ξεκουράζει τον Πρίντεζη ο οποίος λόγω και των προβλημάτων με την μέση του δεν είναι σε θέση να παίζει 2 φορές την εβδομάδα επί 25 λεπτά, αλλά και το πόσο θα μπορέσουν να ανταποκριθούν ο Μιλουτίνοφ και ο Αγραβάνης σε αναβαθμισμένο πλέον ρόλο στην θέση 5.

Εκείνος όμως που φαίνεται να έχει περισσότερα προβλήματα είναι ο Παναθηναϊκός. Κι αν η γκρίνια υπάρχει ήδη στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν, χτες έγινε εντονότερη αφού για 15 λεπτά η ομάδα ήταν σαν να μην είχε εμφανιστεί καν στο γήπεδο. Όχι τόσο το αποτέλεσμα όσο η εμφάνιση είναι αυτή που έχει φέρει πολλά γκρίζα σύννεφα πάνω στο ΟΑΚΑ και δεν αποκλείεται οι εξελίξεις τις επόμενες ημέρες να είναι αρκετές.

Αυτός που βλέπει την καρέκλα του να τρίζει είναι ο Τζόρτζεβιτς. Για άλλη μια φορά φέτος ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε για ένα ημίχρονο χωρίς κανένα πλάνο, ο Σάλε δεν μπορούσε να "διαβάσει" τον αγώνα και ο Ολυμπιακός εστίασε εκεί που έχουν εστιάσει και όλοι οι υπόλοιποι φέτος : στην αμυντική αδυναμία των Ραντούλιτσα - Κούζμιτς. Λανθασμένα ο Σέρβος κόουτς επιλέγει στην άμυνα στο pick n roll να βγάζει το 5αρι στο τρίποντο ή να κάνει αλλαγές, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται καταστάσεις miss - match ή ο επιτιθέμενος να βρίσκει άδεια την ρακέτα μέχρι να γυρίσει αυτός. Κι αν επιμένει ότι δεν χρειάζεται αθλητικό 5αρι η ομάδα (πράγμα το οποίο στο σύγχρονο μπάσκετ είναι πλέον απαραίτητο) πρέπει έστω να αλλάξει αυτή την προσέγγιση.

Πέρα από αυτό, χρεώνεται και την κακή διαχείριση του ρόστερ. Η τριάδα των Σέρβων αποτελούν δικές του επιλογές, και με εξαίρεση ίσως τον Ραντούλιτσα οι άλλοι δύο δεν έχουν αποδώσει καθόλου. Παράλληλα η χρονιά δεν γίνεται να βγει με 3 - 4 γκαρντ, με τον Καλάθη να αγωνίζεται μονίμως 30 λεπτά και τον Διαμαντίδη να καλείται στα 36 του να κάνει περισσότερα από αυτά που μπορεί. Η διαφαινόμενη απόκτηση του Γκίμπσον και η σταδιακή ένταξη των Παππά - Μποχωρίδη στο rotation πιθανόν να βελτιώσει τα πράγματα, αν και προσωπική άποψη μου είναι ότι ο ΠΑΟ δεν έχει τόσο άσχημο ρόστερ (1-2 προσθήκες αρκούν), απλά δεν γίνεται καλή διαχείριση του. Οι επόμενες εβδομάδες αναμένονται "καυτές" αφού και η υπόθεση πρόκριση στους 8 της Euroleague έχει ζορίσει.

Σαν επίλογο θα ήθελα να σταθώ σε ένα γεγονός από χτες : τον "πόλεμο" που δέχονται μερικοί φίλαθλοι του Ολυμπιακού επειδή έβγαλαν φωτογραφία με τον Δημήτρη Διαμαντίδη μετά το τέλος του αγώνα. Κάτι το οποίο κανονικά πρέπει να είναι αυτονόητο, παίκτες όπως ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης, ο Παπαλουκάς κτλ που έχουν προσφέρει τόσα στο ελληνικό μπάσκετ, να αναγνωρίζονται από φίλους και εχθρούς. Ελπίζω τόσο αυτός όσο και ο Σπανούλης στο τελευταίο τους παιχνίδι σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ αντίστοιχα να κερδίσουν έστω και ένα χλιαρό χειροκρότημα...


*Η φωτογραφία προέρχεται από το sportit.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου