Η νέα μόδα της καταστροφής των εξτρέμ!

«Ποια είναι η αγαπημένη σου θέση κύριε Βαλένσια;». Προφανέστατη απάντηση από έναν παίχτη που είχε καταγραφεί ως ο πιο ταχύς στο πλανήτη με τη μπάλα στα πόδια. Φυσικά εξτρέμ – ή έστω δεξί χαφ. Γελάστηκε και αυτός όπως τόσοι άλλοι, πλέον, ποδοσφαιριστές αφού οι εξελίξεις τους προσπέρασαν κοιτώντας αδιάφορα πίσω. Τα όνειρα πολλών παικτών αξίας εκατομμυρίων πάνε στράφι, χάρη σε μία και μόνο διαφοροποίηση. Τη μετατόπιση των γρήγορων εξτρέμ ή χαφ σε πλάγια μπακ.

Γράφει ο Μάριος Μπελεχρής

Τα παραδείγματα πολλά και η αιτία ίδια. Το ποδόσφαιρο ζητά αυτή την εποχή επιθετικά χαρακτηριστικά από τους πλάγιους μπακ. Δεν μπορείς να επιζήσεις σε υψηλό επίπεδο αν οι πλάγιοι μπακ είναι αργοί, δεν μπορούν να ντριπλάρουν με άνεση και να πάρουν μέτρα με τη μπάλα. Στην Ελλάδα γνωρίζουμε τον Βύντρα ως μία τέτοια περίπτωση, που δε μπόρεσε ποτέ να πείσει ότι αξίζει τη θέση του δεξιού μπακ. Αλλά το πρόβλημα δεν έγκειται στη φύση των αυτοαποκαλούμενων πλάγιων μπακ.

Το ζήτημα είναι οι προπονητές που αποφάσισαν να σκεφτούν λίγο πιο πέρα από ότι σκεφτόμασταν όλοι. Δηλαδή βρέθηκε ο Γκαρσιά στη Ρόμα να πει στο Φλορέντσι που μεγάλωσε με το μυαλό στην επίθεση και στο γκολ να καλύψει την άμυνα της δεξιάς πλευράς. Λίγο πιο πριν, ο Βιεϊρίνια, που έγινε γνωστός στον ΠΑΟΚ για τις επιθετικές του αρετές, χρησιμοποιήθηκε στην ίδια ακριβώς θέση με τεράστια επιτυχία. Στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα παραδείγματα είναι δύο. Ο προαναφερθέν Βαλένσια αλλά και ο Άσλεϊ Γιανγκ που τον απέκτησαν βλέποντας τα 30 γκολ που είχε πετύχει με την Άστον Βίλα.

Μπορεί να πιστέψαμε (και ο αρθρογράφος) ότι η μόδα ήταν το 3-5-2 με επιθετικά μπακ στα άκρα των 5 αλλά οι προπονητές και η εξέλιξη του αθλήματος επέβαλε και επιβάλει σε σχήματα με 4 στην άμυνα να υπάρχουν φύσει επιθετική παίκτες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι ομάδες που δοκίμασαν αυτή την αλλαγή, πατάνε περισσότερη ώρα στο μισό του αντιπάλου και αναζητούν ενέργειες και από τα μπακ. Επίσης συμμετέχουν ενργά στη κυκλοφορία τη μπάλας και μπορούν να κάνουν εναλλάξ overlap με τον κανονικό εξτρέμ ή χαφ. Συν τοις άλλοις δοκιμάζουν αρκετές φορές το πόδι τους από μακρινή απόσταση και λόγω εκπαίδευσης σκοράρουν περισσότερο από ένα συνηθισμένο πλάγιο μπακ.

Τα συμπεράσματα και οι συνέπειες των παραπάνω αλλαγών είναι δίκοπο μαχαίρι για τους περί ου ο λόγος ποδοσφαιριστές. Διότι η χρηματιστηριακή αξία των καλύτερων επιθετικών (βλ. Ρονάλντο, Μέσι, Λεβαντόφσκι) είναι πολύ μεγαλύτερη από του καλύτερου πλάγιου μπακ (λόγου χάρη Αλάμπα). Από την άλλη υπάρχει η άρνηση που συνήθως οδηγεί έναν παίκτη στο πάγκο, που επίσης φέρνει τη πτώση της αξίας. Περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε ποιος θα είναι το επόμενο θύμα σε αυτή τη μόδα.