Γράφει ο Ραφαήλ Νησιάγκας
Το πούλμαν της Τσέλσι και του Μουρίνιο θυμίζει... τα ελληνικά ΚΤΕΛ. Σχετικά παλιάς τεχνολογίας, τα οποία συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται σε εποχές σύγχρονων τεχνολογικών συστημάτων, ενώ σύμφωνα με τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, το μέγιστο όριο ταχύτητας που μπορούν να πιάσουν τα ΚΤΕΛ, φτάνει τα 100 χιλιόμετρα την ώρα. Ο Μουρίνιο για να είναι σίγουρος το πατάει το γκάζι το πολύ μέχρι τα 90.
Ο Μουρίνιο και η Τσέλσι είναι γεννημένοι ο ένας για τον άλλον. Η φετινή Τσέλσι με τον τρόπο που αγωνίζεται, κυρίως όταν βρίσκεται πίσω στο σκορ, θυμίζει λίγο τον χαρακτήρα της εγωίστριας γκόμενας. Από τον Μουρίνιο πηγάζει ένα τόσο μεγάλο κόμπλεξ, που αυτό περνάει στους παίκτες, οι οποίοι με τον τρόπο που αγωνίζεται το περνάνε και στους οπαδούς του Στάνφορντ Μπριτζ. Και τούμπαλιν!
Οκ, κάπου εδώ οι αναγνώστες σκέφτονται να σχολιάσουν πως «σημασία στο ποδόσφαιρο έχει το αποτέλεσμα. Μπορεί ο Μουρίνιο να παίζει αντι-ποδόσφαιρο, να παίζει αηδιαστικά και να μην προσφέρει θέαμα, αλλά παίρνει αποτελέσματα. Δεν το κάνουν όλοι αυτό». Ναι φίλε μου, εν μέρη θα συμφωνήσω για τα αποτελέσματα, καθώς αργά ή γρήγορα οι εμφανίσεις και οι πορείες ξεχνιούνται και μένουν μόνο τα αποτελέσματα. Και σύμφωνοι δεν το κάνουν όλοι, ο τρόπος με τον οποίο ο Μουρίνιο κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ με την Ίντερ ήταν αξιοθαύμαστος. Αλλά ως εκεί! Το ποδόσφαιρο πλέον εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, λίγο πιο αργούς από την τεχνολογία ένα πράγμα. Ο Ντιέγκο Σιμεόνε με την Ατλέτικο Μαδρίτης μας διδάσκει το σύγχρονο, «επιθετικό» και γρήγορο κατενάτσιο. Γιατί λοιπόν ενώ οι δύο εν λόγω προπονητές παρατάσσουν τις ομάδες τους με σύστημα 4-2-3-1 (ή 4-2-2-1-1) κράζουμε τον Μουρίνιο και όχι τον Σιμεόνε;
Διότι ο Ντιέγκο Σιμεόνε τρέχει με Bus Turbo Racing. Ένα high lux πούλμαν, τελευταίας τεχνολογίας, με το οποίο μπορείς να κάνεις μια ξεκούραστη εκδρομή Λονδίνο-Άμστερνταμ. Διότι ο Σιμεόνε δεν μεταδίδει κόμπλεξ στους παίκτες, αλλά μια επιθετική νοοτροπία, μια «κοχονάτη» (cojones) συμπεριφορά που κάνει τους παίκτες να τρέχουν σαν σκυλιά, να πρεσσάρουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου και να βγάζουν φωτιές στην επίθεση. Όπως έχω ξαναγράψει, η Ατλέτικο Μαδρίτης αποτελεί μία... λατινική ομάδα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μπορεί ο Σιμεόνε να μην έχει τα ονόματα-πετροδόλαρα του Μουρίνιο, αλλά όποιον παίκτη χρησιμοποιεί, ακόμα και κατώτερο των προσδοκιών, τον βάζει στη θέση του και προσπαθεί να πάρει από αυτόν το 110%. Εφόσον επιλέγεις να παίξεις με 4-2-3-1, στο «2» θα παίξεις με δύο καθαρόαιμους αμυντικούς χαφ. Όπως τους Τιάγκο και Μάριο Σουάρες ένα πράγμα. Ο Νταβίντ Λούιζ που παίζει ελέω Μουρίνιο "6άρι" κάνει κακό και στον ίδιο και στην ομάδα.
Η Ατλέτικο Μαδρίτης θα αγωνιστεί για δεύτερη φορά στην ιστορία της σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, και πρώτη μετά από 40 χρόνια. Συνολικά, αυτός θα είναι ο 5ος της ευρωπαϊκός τελικός. Για πρώτη φορά στην ιστορία της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, θα δούμε στον τελικό ομάδες από την ίδια χώρα για 5η φορά, αλλά για 1η ομάδες από την ίδια πόλη! Αν η Ατλέτικο καταφέρει κόντρα στη Ρεάλ να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ και παράλληλα κατακτήσει και το ισπανικό πρωτάθλημα, τότε θα μιλάμε για μια ομάδα-ποίημα και με την βούλα.
Θα κλείσουμε με δύο δηλώσεις από χθεσινούς πρωταγωνιστές. Ο παίκτης της Τσέλσι Εντέν Αζάρ πέταξε καρφιά για την τακτική Μουρίνιο, λέγοντας «Η Τσέλσι δεν φτιάχτηκε για να παίζει ποδόσφαιρο, η Τσέλσι φτιάχτηκε για να παίζει στις αντεπιθέσεις». Και εν συνεχεία η κορυφαία δήλωση από τον προπονητή της Ατλέτικο, Ντιέγκο Σιμεόνε. Ο "Τσόλο" δήλωσε: “Θα ήθελα να ευχαριστήσω τις μητέρες όλων αυτών των παικτών, επειδή τους έδωσαν τεράστια... «καρύδια», για να παίξουν έτσι»!
Μήπως οι δηλώσεις θυμίζουν κάτι από αυτά που σας έγραψα;
Τα λέμε στις 24 Μαϊου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου