Η βασίλισσα επέστρεψε!

Ήταν Μάιος του 2002 όταν η Ρεάλ με ένα γκολ-ποίημα του τεράστιου Ζινεντίν Ζιντάν κατακτούσε το 9ο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης της ιστορίας της στη Γλασκώβη απέναντι στη Μπάγερ Λεβερκούζεν. Παράλληλα, ήταν και η τελευταία της παρουσία σε τελικό Champions League μέχρι σήμερα.

Γράφει ο Άρης Σταμόπουλος



Τα 12 χρόνια απουσίας ήταν πολλά για τη «βασίλισσα» της Ευρώπης και η αναμονή του κόσμου της μεγάλη για να τη δει να παλεύει σε έναν τελικό για το πολυπόθητο 10ο. Στη Γερμανία, η Ρεάλ έκανε μια «βασιλική» εμφάνιση εκθρονίζοντας τη μέχρι πρότινος πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπάγερν και παίρνοντας μια 100% δίκαιη πρόκριση. Δείχνοντας από πολύ νωρίς τις διαθέσεις της, η ομάδα του Κάρλο Αντσελόττι άνοιξε το σκορ μόλις στο 15ο λεπτό με καρφωτή κεφαλιά του Σέρχιο Ράμος, έπειτα από κόρνερ του Λούκα Μόντριτς από τα δεξιά, βάζοντας δύσκολα στους γηπεδούχους από την αρχή της αναμέτρησης.

Ακόμα και έτσι όμως, κανείς δεν περίμενε ότι αυτό το γκολ θα προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε. Την παγωμένη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο Μόναχο εξαιτίας του 1ου γκολ των μαδριλένων ήρθε να… καταψύξει ξανά ο ίδιος παίκτης. Χτύπημα φάουλ από τον Άνχελ Ντι Μαρία, πρώτη κεφαλιά ο Πέπε, δεύτερη ο Ράμος και 2-0 με τη συμπλήρωση 20 λεπτών στον αγώνα. Ουσιαστικά η Ρεάλ χρειάστηκε 20 ποδοσφαιρικά λεπτά για να τελειώσει τη δουλειά που άφησε ημιτελή στην Ισπανία. Οι Βαυαροί με την ψυχολογία καταρρακωμένη και γνωρίζοντας σε πόσο δύσκολη θέση είχαν φέρει τους εαυτούς τους πρακτικά πέταξαν λευκή πετσέτα. Είναι από τις σπάνιες φορές που τον έλεγχο του αγώνα τον είχε η ομάδα που δεν είχε την κατοχή. Η Ρεάλ είχε καταφέρει να ελέγξει ολοκληρωτικά το ματς.

Σα να μην έφταναν όλα αυτά, από κλέψιμο που ξεκίνησε από τον κορυφαίο παίκτη του αγώνα τον Σέρχιο Ράμος στον Ριμπερί, μέσα από την περιοχή την Ρεάλ, οι «μερέγκες» ξεδίπλωσαν υποδειγματική αντεπίθεση με τελικό αποδέκτη τον Ρονάλντο, με τον πορτογάλο σούπερ σταρ να νικά στο τετ-α-τετ τον Νόιερ και να γράφει το 0-3 στο 34ο λεπτό! Ένα γεγονός που ανάγκασε μικρή μερίδα των φιλάθλων της Μπάγερν να αποχωρίσει αγανακτισμένη από τις κερκίδες του «Αλιάνζ Αρίνα». Τα πάντα είχαν κριθεί. Το… κερασάκι στην «τούρτα της πρόκρισης», έβαλε και πάλι ο Ρονάλντο με εξαιρετικό χτύπημα φάουλ στο 90ο λεπτό, περνώντας την μπάλα κάτω από το τοίχος και αφήνοντας άγαλμα το γερμανό πορτιέρο. Είναι ενδεικτικό ότι η Μπάγερν σε 90 λεπτά αγώνα δεν έκανε ούτε μία κλασική ευκαιρία απέναντι στον Ίκερ Κασίγιας. Αναλώθηκε σε σουτ μακριά από την περιοχή διότι όταν έφτανε κοντά σε αυτή δεν έβρισκε τρόπο να… λύσει το «γόρδιο δεσμό».

Έναν δεσμό που, επί της ουσίας, δεν έλυσε ούτε μία φορά στις δύο αναμετρήσεις με τους ισπανούς και που δικαιότατα την έκανε να αντικρίσει το φάσμα του αποκλεισμού. Σε ένα προηγούμενο άρθρο είχα αναφερθεί στο ποδόσφαιρο που θέλει να παίζει ο Γκουαντιόλα και στο γεγονός ότι αυτό το στυλ δεν είναι το ενδεικτικό για να νικήσεις μια ομάδα όπως η Ρεάλ, που ξέρει να αμύνεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ο Ισπανός τεχνικός έδειξε νοοτροπία μικρού προπονητή, αρνούμενος να αλλάξει τα πλάνα και τα πιστεύω του, ώστε να δώσει στην ομάδα του ελπίδες για την πρόκριση. Προτίμησε να «πεθάνει» με τις ιδέες του, καταδικάζοντας ουσιαστικά την ομάδα του σε μια από τις πιο βαριές ήττες, αλλά και σε μια από τις εφιαλτικότερες βραδιές της σύγχρονης ιστορίας της.

Τι μας μένει από αυτή τη σειρά μεταξύ των δύο ομάδων; Μα φυσικά ο Κριστιάνο ο οποίος με τα δύο γκολ που σημείωσε στη Γερμανία έφτασε τα 16 γκολ στη διοργάνωση, σημειώνοντας την παραγωγικότερη συγκομιδή στην ιστορία του Champions League και αφήνοντας πίσω του στη σχετική κατηγορία τους Ζοζέ Αλταφίνι (Μίλαν) και Λιονέλ Μέσι, οι οποίοι είχαν στο παρελθόν σημειώσει 14. Έχοντας περάσει στον τελικό, που θα γίνει στο στάδιο Ντα Λούζ της Λισαβόνας, δίνεται μια σπάνια δυνατότητα στον ίδιο αλλά και στον Τσάμπι Αλόνσο, ο οποίος θα απουσιάζει από τον τελικό καθώς συμπλήρωσε κάρτες, να μπουν σε ένα κλειστό κλαμπ παικτών που έχουν κερδίσει το «τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά» με δυο διαφορετικές ομάδες.

Η Ρεάλ αποτελεί ομάδα σύμβολο για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το 10ο της λείπει πολύ. Τόσο σε αυτή όσο και στους φιλάθλους της. Πάει στον τελικό ως φαβορί. Ούτε η Τσέλσι ούτε η Ατλετικό, αν περάσει στον τελικό, δε μπορούν να επωμιστούν τον τίτλο του φαβορί. Μάλλον ήρθε η ώρα για να ξαναπιάσει ξανά στα χέρια της το βαρύτιμο τρόπαιο, ως επιστέγαση των κόπων της και ως λύτρωση, για την ίδια και τον κόσμο της, για τα τόσα χαμένα χρόνια και τις τόσες επίπονες προσπάθειες που έκανε. Εύκολο έργο δε θα έχει σε καμία περίπτωση, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Παρόλα αυτά οι οιωνοί είναι με το μέρος της.